Verbum

сцяць​^I (зняць, ссячы і г. д.) ábschlagen* vt, ábhauen* (impf háute ab) vt; ábholzen vt, fällen vt (дрэвы)

сцяць​^II разм. (сціснуць) zusámmenpressen vt;

сця зу́бы die Zähne zusámmenbeißen*;

ад стра́ху ў яго́ сцяла го́рла die Angst schnürte ihm die Kéhle zu

сціна́ць гл. сцяць I, II