сутыка́цца гл. сутыкнуцца

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

zusmmenprallen

vi (s) сутыка́цца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

kollideren

vt сутыка́цца; перан. супада́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

collide

[kəˈlaɪd]

v.i.

1) сутыка́цца, сту́кацца

The cars collided — Аўтамабі́лі сту́кнуліся

2) не пагаджа́цца, спрача́цца; супярэ́чыць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

zusmmenfahren

* vi (s)

1) здрыгану́цца, уздры́гваць (ад спалоху)

2) сутыка́цца (напр., пра цягнікі)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

aufeinnder stßen*, aufeinnder trffen

* vi (s) уда́рыцца адзі́н аб друго́га, сутыка́цца; сустрака́цца (адзін з адным)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

impact

1. [ˈɪmpækt]

n.

1) уда́р -у m., сутыкне́ньне n., калі́зія f.

2) уплы́ў -ву m.; узьдзе́яньне n.

2. [ɪmˈpækt]

v.

1) мо́цна ўціска́ць

2) удара́ць

3) сутыка́цца

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

encounter

[ɪnˈkaʊntər]

1.

v.t.

1) нечака́на сустрака́ць

2) сустрака́цца (зь ця́жкасьцямі, апазы́цыяй)

3) змага́цца; бі́цца, сутыка́цца (з супраці́ўнікам, во́рагам)

2.

n.

1) сустрэ́ча, нечака́ная сустрэ́ча

2) бітва́ f., бой -ю m., суты́чка f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

contact

[ˈkɑ:ntækt]

1.

n.

1) сутыка́ньне n., канта́кт -у m.

to be in contact — сутыка́цца, быць у канта́кце

to come into contact —

а) сутыкну́цца

б) увайсьці́ ў канта́кт

2)

а) су́вязь f., знаёмства n.

б) кары́сныя знаёмствы

в) сувязны́ -о́га m. (асо́ба)

3) Electr.

а) спалучэ́ньне

to make (to break) contact — улучы́ць (вы́лучыць) ток

б) лу́чнік, уключа́льнік -а m. (электры́чны)

2.

adj.

канта́ктны, датыка́льны, сувязны́

3.

v.t.

спалуча́ць, сутыка́ць

4.

v.i.

1) сутыка́цца

2) нала́джваць су́вязь

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

shock

I [ʃɑ:k]

1.

n.

1) уда́р -у m., штуршо́к -ка́ m., гвалто́ўнае страсе́ньне

earthquake shocks — штуршкі́ землятру́су

2) цяжкі́ (мара́льны) уда́р

3) (нэрво́вы) шок, узрушэ́ньне n.

2.

v.t.

1) гвалто́ўна ўда́рыць

2) ашаламля́ць; ура́жваць; абура́ць

3) бі́ць электрашо́кам

3.

v.i.

сутыка́цца, сту́кацца зь вялі́кай сі́лай

- shock therapy

II [ʃɑ:k]

n.

ку́чма f.

III [ʃɑ:k]

n.

капа́ f., мэ́ндлік -а m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)