страсяну́ць

1. schütteln vt, áufschütteln vt;

2. перан. áufrütteln vt, wáchrufen* аддз. vt, wáchrütteln аддз. vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

áufschütteln

vt страсяну́ць; тармасі́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

dúrchschütteln

vt узбо́ўтваць; страсяну́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

schütteln

1.

vt

1) трэ́сці, хіста́ць

j-m die Hand ~ — трэ́сці каму́-н. руку́

2) страсяну́ць

2.

(sich) здрыгану́цца; абтрэ́свацца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

узвару́шваць, узварушы́ць

1. (растрывожыць, разварушыць) be¦únruhigen vt, stören vt (патрывожыць); áufregen vt, in Sórge [in Únruhe] versétzen (усхваляваць);

2. перан. (страсянуць) áufrütteln vt, wáchrufen* аддз. vt, wáchrütteln аддз. vt;

3. (раскопваць) áufstören vt (мурашнік); schüren vt (вуглі);

4. (прывесці ў pyx) áufrütteln vt; in Bewégung bríngen* auf die Béine bríngen*, belében vt; zu etw. (D) ánfeuern [ánregen]

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)