Verbum

стая́ць

1. stéhen* vi, still stéhen*;

стая́ць на пасту́ вайск. Pósten [Wáche] stehen*;

стая́ць у чарзе́ Schlánge stehen*, ánstehen* vi;

стая́ць на кале́нях kni¦en [´kniən] vi;

2. (спыніцца) hálten* vi, ánhalten* vi, stéhen bléiben*;

вайск. стой! halt!, stéhen bléiben!;

стой! хто ідзе́? halt! wer da?;

стой! страля́ць бу́ду! stehen bléiben oder ich schíeße!;

3. (не дзейнічаць):

рабо́та стаі́ць die Árbeit ruht [steht still];

гадзі́ннік стаі́ць die Uhr steht;

4. (трываць – пра надвор’e) ánhalten* vi, dáuern vi;

стаі́ць маро́з der Frost hält an;

стаі́ць во́сень es ist Herbst;

5. вайск. (кватараваць) stehen* vi, liegen* vi;

стая́ць ла́герам lágern vi;

6. (пра транспарт) párken vi;

машы́на стаі́ць пе́рад до́мам das Áuto parkt vor dem Haus;

◊

стая́ць на сваі́м auf etw. (D) bestéhen* [behárren]; an séinem Stándpunkt fésthalten*, bei séiner Méinung bléiben*;

стая́ць за каго-н. für j-n sein, sich für j-n éinsetzen;

стая́ць гаро́й за каго-н., што-н. j-m [éiner Sáche] (D) únerschütterlich [félsenfest] ergében sein;

стая́ць у каго-н. над душо́й разм. j-m kéine Ruhe lássen*;

стая́ць на пара́дку дня auf der Tágesordnung stehen*

настая́цца​^II разм. (доўгі час стаяць) lánge stéhen*

раскіра́ка м., ж. разм.:

стая́ць раскіра́кам mit gespréizten Béinen stehen*