стало́ўка ж гл сталовая

2.ста́л|ы

1. (дарослы) erwchsen, reif; solde (салідны);

2. (сур’ёзны, здольны рабіць самастойна) ernst; slb(st)ständig;

3. (грунтоўны) gedegen, gründlich;

4. (пастаянны, нязменны) (be)ständig; frtwährend, duernd, kontinuerlich; sttig, konstnt;

5. (добра абдуманы) (wohl) überlgt, gut durchdcht;

стало́ўкаае рашэ́нне ein gut durchdchter Entschlss

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Spisehalle

f -, -n стало́ўка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Mnsa

f -, -sen студэ́ня́кая стало́ўка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Schnllgaststätte

f -, -n стало́ўка з самаабслуго́ўваннем

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

cafeteria

[,kæfəˈtɪriə]

n.

кафэтэ́рый -ю m., стало́вая f., стало́ўка з сыстэ́май самаабслуго́ўваньня

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Kantne

f -, -n стало́ўка, буфе́т (пры казарме, фабрыцы)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

студэ́нцкі studntisch, Studnten-;

студэ́нцкая стало́ўка Mnsa f -, -sen;

студэ́нцкія ле́тнія спарты́ўныя гу́льні akadmische Smmerspiele pl

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Spisesaal

m -s, -säle стало́ўка (напр. у гатэлі і г.д.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

canteen

[kænˈti:n]

n.

1) бікла́га, пля́шка f.

2) вайско́вая кра́ма

3) жаўне́рскі клюб

4) стало́ўка f., буфэ́т -у m. (у шко́ле, на фа́брыцы)

5) пахо́дная скры́ня з кухо́нным по́судам

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

common

[ˈkɑ:mən]

1.

adj.

1) супо́льны

common interest — супо́льныя зацікаўле́ньні

2) агу́льны, агу́льнапрыня́ты

by common consent — за агу́льнай зго́дай

common knowledge — агу́льнае ве́дама

3) грама́дзкі, публі́чны

common land — грама́дзкая пасе́ка

4) звыча́йны, про́сты, паспалі́ты

common man — звыча́йны, про́сты чалаве́к

5) про́сты, грубы́

common speech — про́стая, груба́я мо́ва

6)

агу́льны

common gender — агу́льны род

common noun — агу́льны назо́ўнік

2.

n.

1) супо́льнае n.

2) звы́чайнае n.

to have nothing in common — ня мець нічо́га супо́льнага

3) агу́льнаграма́дзкая зямля́

4) про́стыя лю́дзі

5) агу́льная стало́ўка (для студэ́нтаў)

the Commons = the House of Commons — ні́жняя пала́та брыта́нскага й канады́йскага парлямэ́нту

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)