скасава́ць áufheben* vt; (áuf)lösen vt, annu|líeren vt (дагавор); bréchen* vt (здзелку);

скасава́ць шлюб die Ehe schéiden*;

скасава́ць зака́з ábbestellen vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

скасо́ўваць гл. скасаваць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

voidable

[ˈvɔɪdəbəl]

adj.

які́ мо́жна скасава́ць, анулява́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

write off

а) адкліка́ць

б) скасава́ць, сьпіса́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

indefeasible

[,ɪndɪˈfi:zəbəl]

adj.

неад’е́мны, які́ не́льга скасава́ць або́ адмяні́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

abolish

[əˈbɑ:lɪʃ]

v.t.

касава́ць, адмяня́ць

to abolish slavery — скасава́ць няво́льніцтва

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

quash

I [kwɑ:ʃ]

v.t.

здушы́ць (бунт)

II [kwɑ:ʃ]

v.t.

скасава́ць, анулява́ць, прызна́ць несапра́ўдным

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

разве́сціся

1. юрыд. (скасаваць шлюб) sich trénnen, sich schéiden lássen*;

2. (узнікнуць, напладзіцца ў вялікай колькасці) sich verméhren

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

do away with

а) спыні́ць; скасава́ць

б) пако́нчыць з чым; пазбы́цца каго́-чаго́

в) забі́ць каго́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

úngültig

a несапра́ўдны

etw. (für) ~ erklären — прызна́ць што-н. несапра́ўдным, анулява́ць, скасава́ць што-н.

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)