скары́нка ж

1. Rínde f -, -n, Krúste f -, -n;

скары́нка хле́ба Brótrinde f, Brótkruste f;

2. (апельсіна і г. д) Schále f -, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Brótkruste

f -, -n хле́бная скары́нка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Rínde

f -, -n

1) кара́, лы́ка

2) ко́рка; скары́нка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

incrustation

[,ɪnkrʌˈsteɪʃən]

n.

1) паўстава́ньне кары́, скары́нкі

2) кара́, скары́нка f., на́кіп -у m.

3) інкруста́цыя f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Krúste

f -, -n

1) скары́нка, ко́рка

2) тэх. ко́рка

3) геал. (зямна́я) кара́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

crust

[krʌst]

1.

n.

1) скары́нка f., акра́ец -йца m.

2)

а) зацьвярдзе́лы пласт (шкарлу́пінка)

б) ра́кавінка f. (ра́ка, кра́ба), панцы́р чарапа́хі

3) Geol. зямна́я кара́

4) струп -а m. (на ра́не)

5) аса́дак -ку m. (віна́)

2.

v.

пакры́ць (-ца) скары́нкаю, каро́ю

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)