ска́нчваць гл. скончыць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

erlédigen

vt

1) ска́нчваць; выко́нваць

2) ула́джваць

die Fráge ist erlédigt — пыта́нне вы́чарпана

3) груб. прыко́нчыць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)