сартава́ць

1. спец. sorteren vt, ussortieren vt, uslesen* vt; schten vt (праглядаць);

2. горн. (аддзяляць руду ад дамешкаў) schiden* vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

sorteren

vt сартава́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

classify

[ˈklæsɪfaɪ]

v.t. -fied, -fying

1) клясыфікава́ць

2) сартава́ць

3) засакрэ́чваць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

rangieren

[rãʒi:-]

1. vt чыг. фармірава́ць (цягнікі); сартава́ць (вагоны), манеўрава́ць

2. ~, sich стро́іцца па ро́сту; выстро́йвацца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

assort

[əˈsɔrt]

1.

v.t.

сартава́ць; разьмярко́ўваць; разьбіра́ць; групава́ць, клясыфікава́ць

to assort books alphabetically — групава́ць кні́гі ў альфабэ́тным пара́дку

2.

v.i.

падыхо́дзіць, пасава́ць

to assort well — до́бра пасава́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

sndern

I

cj але́, адна́к, а (пасля адмоўя)

nicht ich, ~ du — не я, а(ле́) ты

II

vt аддзяля́ць, сартава́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

verlsen

*

I

1.

vt

1) зачы́тваць, апавяшча́ць, аб’яўля́ць

2) рабі́ць пераклі́чку

2.

(sich) памылі́цца пры чыта́нні

II

vt сартава́ць, абіра́ць

Beren ~ — перабіра́ць я́гады

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

garble

[ˈgɑ:rbəl]

1.

v.t., -bled, -bling

1) падтасо́ўваць а́кты), наўмы́сна скажа́ць, падабра́ўшы то́лькі выго́днае

2) пераблы́тваць а́кты) міжво́льна

3) сартава́ць, выбіра́ць найле́пшае

2.

n.

1) падтасо́ўваньне, наўмы́снае скажэ́ньне n.

2) падтасава́ны, скажо́ны або́ пераблы́таны тэкст; лама́ная мо́ва, сло́ва

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

size

[saɪz]

1.

n.

1) паме́р -у m., велічыня́ f.; аб’ём -у m.

2) ну́мар, паме́р -у m.

His shoes are size 10 — чараві́кі ў яго́ дзяся́тага паме́ру

2.

v.t.

сартава́ць паво́дле велічыні́

- cut down to size

- size up

- of a size

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

sort

[sɔrt]

1.

n.

1) род, сорт, від, разра́д -у, гату́нак -ку m.

What sort of work does he do? — Які́ род пра́цы ён выко́нвае?

2) хара́ктар -у m.; я́касьць f.; нату́ра f.

He is not my sort — Ён не ў маі́м гу́сьце

He is a good sort — Ён до́бры хло́пец

2.

v.t.

аддзяля́ць, разьдзяля́ць, сартава́ць, выбіра́ць, адбіра́ць

The farmer sorted out the best apples for eating — Гаспада́р вы́браў найле́пшыя я́блыкі для яды́

- of sorts

- sort of

- out of sorts

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)