сарва́цца

1. (упасці, зваліцца) sich lósreißen* аддз., ábstürzen vi (s), hinábstürzen vi (s);

2. перан. разм. (не ўдацца, не адбыцца) missglücken vi (s), dúrchfallen vi (s);

усё сарва́лася! álles ist missglückt!, álles ist schief gegángen!;

сарва́цца з ме́сца разм. lósstürzen аддз. vi (s);

3. (пра слова і г. д.) entschlüpfen vi (s);

у мяне́ сарва́лася з языка́ [з ву́снаў] гэ́тае сло́ва díeses Wort ist mir heráusgerutscht [entschlüpf];

◊

ён як з ланцуга́ сарва́ўся разм. er ist áußer Rand und Band geráten

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

entschlüpfen

vi (s) вы́слізнуць, вы́рвацца; сарва́цца (пра словы)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

take off

а) узьня́цца, узьляце́ць (пра самалёт)

б) informal ху́тка вы́йсьці; пайсьці́; уцячы́, сарва́цца

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

áuffliegen

* vi (s)

1) узлята́ць

2) расчыня́цца

3) сарва́цца, правалі́цца (пра сход і г.д.)

4) узарва́цца (пра міну)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

break into

а) уварва́цца

A robber broke into the house — Зло́дзей уварва́ўся ў ха́ту

б) сарва́цца

to break into a run — кі́нуцца бе́гчы

to break into a song — запяя́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

abort

[əˈbɔrt]

1.

v.i.

1) неданасі́ць, спарані́ць; скі́нуць (пра жывёліну)

2) Biol. спыні́цца ў разьвіцьці́; зані́кнуць

3) сарва́цца, ня ўда́цца

2.

v.t.

1) зрабі́ць або́рт, спаро́н

2) ня вы́канаць зада́ньня; не даве́сьці да канца́ (до́сьлед, зада́ньне)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

абарва́цца

1. (адарвацца) (áb)reißen* vi (s);

2. (сарвацца, упасці) herúnterfallen* vi (s), herábstürzen vi (s);

3. (абнасіцца) zerlúmpen vi;

4. (раптоўна спыніцца) ábbrechen* vi (s); plötzlich áufhören; stócken vi (s);

◊

у мяне́ сэ́рца абарва́лася mein Herz schien still zu stéhen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ланцу́г м.

1. Kétte f -, -n;

пасадзі́ць на ланцу́г an die Kétte légen, ánketten vt;

спусці́ць з ланцуга́ von der Kétte lóslassen* аддз.;

сарва́цца з ланцуга́ sich von der Kétte lósreißen*;

як з ланцуга́ сарва́ўся wie toll, wie verrückt;

2.:

го́рны ланцу́г геагр. Gebírgskette f -, -n, Höhenzug m -(e)s, -züge;

3. эл.:

ланцу́г то́ку Strómkreis m -(e)s, -e; вайск. Kétte f -, -n, Líni¦e f -, -n;

стралко́вы ланцу́г Schützenkette f

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)