Verbum

сагну́ць biégen* vt, krümmen vt; béugen vt;

сагну́ць руку́ den Arm béugen;

◊

сагну́ць у барано́ў [казі́ны] рог;

сагну́ць у дугу́ [у крук, у абара́нак] kírre [zahm] máchen [kríegen]; kléinkriegen аддз. vt

ску́рчваць, ску́рчыць

1. разм. (сагнуць) krümmen vt;

2. (твар) zusámmenziehen* vt, verzíehen* vt

увагну́ць

1. (сагнуць, уціснуць унутр) (hin)éinbiegen* vt;

2. (нагнуць, схіліць плечы, шыю) néigen vt, níederbeugen vt, sénken vt;

увагну́ць галаву́ den Kopf sénken;

3. (з цяжкасцю сагнуць) bíegen* vt, krümmen vt, béugen vt

барано́ў Hámmel-;

◊

сагну́ць [скруці́ць] у барано́ў рог j-n klein kríegen, j-n bréchen*; j-n wíndelweich háuen*

дуга́ ж.

1. (збруя) Krúmmholz n -es;

2. (частка акружнасці) Bógen m -s, Bögen; матэм. Kréisbogen m;

дуга́ ку́пала Gewölbebogen m (буд.);

электры́чная дуга́ Líchtbogen m;

бро́вы дуго́ю geschwúngene (hoch) gewölbte, bógenförmige Bráuen pl;

◊

сагну́ць каго-н у тры дугі́ [у дугу́] j-n zur völligen Unterwérfung zwíngen*;

сагну́цца ў дугу sich krumm hálten*

ву́гал м.

1. Écke f -, -n, Wínkel m -s, -;

2. спец., матэм. Wínkel m -s, -; Écke f -, -n;

прамы́ [про́сты] ву́гал réchter Wínkel;

во́стры ву́гал spítzer Wínkel;

тупы́ ву́гал stúmpfer Wínkel;

суме́жныя вуглы́ Nébenwinkel pl;

вертыка́льныя вуглы́ Schéitelwinkel pl;

ву́гал зро́ку Gesíchtswinkel m, Séhwinkel m;

сагну́ць пад вугло́м тэх. ánwinkeln vt;

◊

на ўсі́х вугла́х in allen Écken und Wínkeln;

пад вугло́м зро́ку vom Stándpunkt aus geséhen, únter dem Gesíchtspunkt;

загна́ць у ву́гал in die Énge tréiben*;

згла́дзіць во́стрыя вуглы́ entschärfen vt (праблему, канфлікт);

забі́ць з-за вугла́ méuchlings [aus dem Hínterhalt] ermórden

склада́цца​^II

1. (мець у сваім складзе) sich zusámmensetzen аддз. (з каго-н, чаго-н – aus D);

2. гл. скласціся

1., 2., 3.склада́ць, скла́дваць

1. (класці разам) zusámmenlegen vt; áufschichten vt (штабялямі);

склада́цца дро́вы Holz stápeln;

склада́цца рэ́чы (перад ад’ездам) (séine Sáchen) (éin)pácken;

2. (здымаць) áblegen vt; ábladen* vt (груз);

3. перан.:

склада́цца з сябе́ адка́знасць sich der Verántwortung entlédigen;

4. (вершы і г. д.) verfássen vt;

склада́цца пе́сню ein Lied komponíeren;

5. матэм. addíeren vt, summíeren vt;

6. (сагнуць) (zusámmen)fálten vt;

склада́цца ўдвая́ dóppelt (zusámmen)fálten;

склада́цца ру́кі кры́жам die Árme kréuzen;

сядзе́ць скла́ўшы ру́кі die Hände in den Schóß légen;

◊

склада́цца галаву́ sein Lében lássen*;

склада́цца збро́ю die Wáffen strécken [níederlegen]