resonant

[ˈrezənənt]

adj.

1) які́ гучы́ць, раздае́цца

2) рэзана́нсны (пра гук)

3) з до́брым рэзана́нсам

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

consonant

[ˈkɑ:nsənənt]

1.

n. Phon.

а) зы́чны гук

б) лі́тара, яка́я абазнача́е зы́чны гук

2.

adj.

1) зго́дны з чым

2) сугу́чны (то́нам ці гу́кам)

3) Phys. рэзана́нсны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)