Verbum

рваць​^I

1. réißen* vt; ábreißen* vt (адрываць); áusreißen* vt (вырываць); (áb)pflücken vt (зрываць);

рваць кве́ткі Blúmen pflücken;

рваць на сабе́ во́пратку sich (D) die Kléider vom Léibe réißen*;

2. (на кавалкі) zerréißen* vt;

3. (стасункі і г. д.) ábbrechen* vt, bréchen* vi (з кім-н. mit D);

◊

рваць на сабе́ валасы sich (D) die Háare (áus)ráufen;

рваць зу́бы Zähne zíehen*

рваць​^II безас. разм. (ванітаваць):

яго́ рве er erbrícht (sich), er übergíbt sich, er bricht

ірва́ць гл. рваць

латашы́ць разм. гл. рваць