ábscheiden

*

1.

vt аддзяля́ць

2.

vi (s)

1) аса́джвацца (у растворы)

3) скана́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

concentrate

[ˈkɑ:nsəntreɪt]

1.

v.

1) зьбіра́ць, засяро́джваць, канцэнтрава́ць

2) згушча́ць, насыча́ць раство́ры, выпа́рваць

3) ачышча́ць руду́ ад пяску́, каме́ньня, абагача́ць (руду́)

4) (on, upon) засяро́джвацца, сканцэнтро́ўвацца (ду́мкай)

2.

n.

канцэнтра́т -у m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)