postíeren

vt вайск. ста́віць на пост, расстаўля́ць пасты́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

dispose

[dɪˈspoʊz]

v.t.

1) разьмяшча́ць, расстаўля́ць

2) абла́джваць, ула́джваць; выраша́ць

3) схіля́ць

•

- dispose of

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

áufspreizen

1.

vt растапы́рваць, расстаўля́ць, рассо́ўваць

2.

(sich) растапы́рыцца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ánordnen

vt

1) упарадко́ўваць, расстаўля́ць

alphabétisch ~ — размяшча́ць у алфаві́тным пара́дку

2) зага́дваць; прызнача́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

éinordnen

vt

1) расстаўля́ць (у пэўным парадку), размяшча́ць; класіфікава́ць, падшыва́ць (паперы)

2) уключа́ць (у план)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

spréizen

1.

vt (шыро́ка) расстаўля́ць [распасціра́ць], растапы́рваць; падпіра́ць (сцяну), ста́віць падпо́ркі

2.

(sich)

1) тапы́рыцца

2) упіра́цца

3) фанабэ́рыцца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

picket

[ˈpɪkət]

1.

n.

1) кол, убі́ты ў зямлю́

2) вартаўні́чая заста́ва

3) піке́т -у m.

2.

v.t.

1) абгаро́джваць частако́лам

2) прывя́зваць да слупа́ (каня́)

3) расстаўля́ць піке́ты (падча́с стра́йку)

4) пікетава́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

aneinánder

pron rez адзі́н да аднаго́; адзі́н пры адны́м; адзі́н за аднаго́

dicht ~ — шчы́льна, ве́льмі блі́зка

~ geraten* — vi (s) (mit D) счапі́цца, пасвары́цца (з кім-н.)

~ réihen — vt нані́зваць; расклада́ць, расстаўля́ць радко́м

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

áufstellen

1.

vt

1) ста́віць; расстаўля́ць; вайск. выстро́йваць; фармірава́ць

2) выстаўля́ць (кандыдата)

eine Mánnschaft ~ — спарт. вы́ставіць кама́нду

3) распрацо́ўваць, склада́ць (каштарыс, праграму)

4) спарт. устанаві́ць (рэкоры́)

5) ста́віць, прызнача́ць

éinen Vórmund ~ — прызна́чыць апекуна́

2.

(sich) станаві́цца, стро́іцца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

pair

[per]

1.

n., pairs або́ ча́сам пасьля́ лічэ́бнікаў pair

1) па́ра f.

a pair of shoes (horses) — па́ра чараві́каў (ко́ней)

a pair of scissors — нажні́цы

a pair of trousers — нагаві́цы

six pairs of socks — шэсьць па́раў шкарпэ́так

2) жані́мская або́ зару́чаная па́ра; па́ра (у та́нцы, у ка́ртах)

2.

v.

1) разьмяшча́ць (-ца), расстаўля́ць (-ца) па́рамі, дабіра́цца

2) спалуча́цца шлю́бам

•

- pair off

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)