Verbum

áuflockern

vt рыхлі́ць; паслабля́ць (вузел); размякча́ць; узбіва́ць (падушкі)

erwéichen

1.

vt размякча́ць

sich durch Bítten ~ lássen* — уступа́ць про́сьбам

2.

(sich)

1) мякчэ́ць, паддава́цца

2)

перан. змякчы́цца, памякчэ́ць

wéichen

I

* vi (s)

1) саступа́ць (убок)

kéinen Schritt vom Weg ~ — не адхіля́цца ад даро́гі ні на крок

zur Séite ~ — саступі́ць убо́к [з даро́гі], адысці́ся ўбо́к, збо́чыць, адхілі́цца

2) адсту́паць, адыхо́дзіць, падава́цца наза́д

vor dem Feind ~ — адступа́ць пе́рад праці́ўнікам

3) (D) уступа́ць (мацнейшаму)

der Nótwendigkeit ~ — падпарадкава́цца неабхо́днасці

die Nacht wich dem Táge — ноч змяні́лася на дзень

II

1.

vt

1) вымо́чваць

2) змякча́ць, размякча́ць

2.

vi (s)

1) мо́кнуць

2) змякча́цца, размякча́цца