разляга́цца

1. гл. разлегчыся;

2. (пра гук) ertönen vi, erschállen* vi

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

lánglegen

(sich) аддз. разм. выця́гвацца, разляга́цца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

erstrécken

(sich) 1) распасціра́цца; разляга́цца

2)

(auf A, über A) распаўсю́джвацца (на што-н.)

3) бокс упа́сці

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)