разлама́ць

1. (zer)bréchen* vt; in Stücke bréchen*;

2. (разбурыць) ábreißen* vt, níederreißen* vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

разло́мваць, разло́мліваць гл. разламаць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

in two

напала́м, напалы́, на дзьве ча́сткі

to break in two — разлама́ць напала́м

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)