Verbum

развярэ́джваць, развярэ́дзіць

1. réizen vt; áuftreiben* vt;

2. перан. (растрывожыць, расхваляваць) réizen vt, beúnruhigen vt;

развярэ́джваць стару́ю ра́ну перан. éine álte Wúnde áufreißen*, in éiner álten Wúnde wühlen

расцерабі́ць

1. (расчысціць) líchten vt, (áus)róden vt (выкарчаваць);

2. áufreißen* vt (развярэдзіць)

раз’я́трыць

1. (раз’юшыць) in Wut bríngen*; erzürnen vt;

2. (развярэдзіць) réizen vt; áufreiben* vt; перан. réizen vt, be¦únruhigen vt;

раз’я́трыць стару́ю ра́ну éine álte Wúnde áufreißen*; in éiner álten Wúnde wühlen