Verbum

развару́шваць, разварушы́ць

1. (раскінуць) aus¦einánder wérfen*, umhérwerfen* vt (параскідаць);

развару́шваць вуго́лле die Kóhlen schüren;

2. (вывесці са стану апатыі) áufrütteln vt, auf die Béine bríngen*; belében vt; zu etw. (D) ánfeuern [ánregen]

расшаве́льваць, расшавялі́ць

1. (разварушыць) herumwühlen vt [herúmstochern vt] in (D);

2. перан. (абудзіць да дзейнасці) áufrütteln vt; in Bewégung bríngen*, auf die Béine bríngen*; belében vt; zu etw. (D) áuffeuern [ánregen]

узвару́шваць, узварушы́ць

1. (растрывожыць, разварушыць) be¦únruhigen vt, stören vt (патрывожыць); áufregen vt, in Sórge [in Únruhe] versétzen (усхваляваць);

2. перан. (страсянуць) áufrütteln vt, wáchrufen* аддз. vt, wáchrütteln аддз. vt;

3. (раскопваць) áufstören vt (мурашнік); schüren vt (вуглі);

4. (прывесці ў pyx) áufrütteln vt; in Bewégung bríngen* auf die Béine bríngen*, belében vt; zu etw. (D) ánfeuern [ánregen]