развару́шваць, разварушы́ць

1. (раскінуць) aus¦einánder wérfen*, umhérwerfen* vt (параскідаць);

развару́шваць вуго́лле die Kóhlen schüren;

2. (вывесці са стану апатыі) áufrütteln vt, auf die Béine bríngen*; belében vt; zu etw. (D) ánfeuern [ánregen]

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

áufrütteln

vt устрэ́сваць; тармасі́ць; перан. развару́шваць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)