піке́т м.:

забасто́вачны [стра́йкавы] піке́т Stréikposten m -s, -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Stréikposten

m -s, - ста́чачны [стра́йкавы] піке́т

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Féldwache

f -, -n заста́ва, піке́т

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

picket

[ˈpɪkət]

1.

n.

1) кол, убі́ты ў зямлю́

2) вартаўні́чая заста́ва

3) піке́т -у m.

2.

v.t.

1) абгаро́джваць частако́лам

2) прывя́зваць да слупа́ (каня́)

3) расстаўля́ць піке́ты (падча́с стра́йку)

4) пікетава́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)