Verbum

Пяцікні́жжа н. бібл. (назва пяці кніг Старога Запавету) Pentatéuch m -s, die fünf Bücher Móse; Thorá [Thóra] f - (у іудзеяў)

гандлява́ць hándeln vi (чым-н. mit D); Hándel tréiben*;

гандлява́ць о́птам [гу́ртам] im Gróßen hándeln, Gróßhandel tréiben*;

гандлява́ць у ро́зніцу [ураздро́б] im Kléinen hándeln, Kléinhandel tréiben*;

2. (пра краму) geöffnet sein;

кра́ма гандлю́е да пяці́ гадзі́н das Geschäft ist bis fünf Uhr geöffnet

сям’я́ ж. Famíli¦e f -, -n;

член сям’і́ Famíli¦enangehörige (sub) m -n, -n; Famíli¦enmitglied n -(e)s, -er;

сям’я́ з пяці́ чалаве́к éinefünfköpfige Famíli¦e;

усёй сям’ёй mit der gánzen Famíli¦e; mit Kind und Kégel;

сярэ́дняя сям’я́ Dúrchschnittsfamili¦e f;

дру́жная сям’я́ éine éinträchtige Famíli¦e

глыбіня́ ж. Tíefe f -, -n;

глыбіня́ мо́ра Méerestiefe f;

на глыбіні́ пяці́ ме́траў in éiner Tíefe von fünf Métern, fünf Méter tief;

у глыбіні́ стаго́ддзяў in gráuer Vórzeit;

◊

у глыбіні́ душы́ im tíefsten Ínnern;

з глыбіні́ душы́ aus tíefstem Hérzen;

глыбіня́ ве́даў Gründlichkeit der Kénntnisse

чалаве́к м. Mensch m -en, -en; Mann m -(e)s, Männer (пра мужчыну);

дзелавы́ чалаве́к Geschäftsmann m -(e)s, -leute і -männer;

выда́тны чалаве́к ein hervórragender Mensch, éine hervórragende Persönlichkeit;

звыча́йны чалаве́к ein (ganz) gewöhnlicher Mensch, ein Dútzendmensch;

нас было́ пяць чалаве́к wir waren fünf Persónen [fünf Mann (пра мужчын)];

сям’я́ з пяці́ чалаве́к éine fünfköpfige Famíli¦e

хвілі́на ж.

1. Minúte f -, -n;

без пяці́ [за пяць] хвілі́н во́сем fünf (Minúten) vor acht;

2. (момант, імгненне) Áugenblick m -(e)s, -e;

у гэ́тую хвілі́ну áugenblicklich, jetzt;

хвілі́на маўча́ння Gedénkminute f;

з хвілі́ны на хвілі́ну jeden Áugenblick;

хвілі́на ў хвілі́ну pünktlich, auf die Minúte (genáu);

адну́ хвілі́ну! (bítte) éinen Áugenblick!, Momént mal!;

у са́мую апо́шнюю хвілі́ну im létzten Áugenblick, in zwölfter Stúnde; fünf Minúten vor um (разм.);

не спаць ні хвілі́ны kein Áuge zútun* [zúmachen]

да прыназ.

1. (для абазначэння накірунку ці мэты дзеяння і г. д.) zu (D); auf (A); bis (zu);

да мяне́ zu mir;

падрыхто́ўка да іспы́таў Vórbereitung auf die Prüfungen;

я чака́ў да ве́чара ich wártete bis zum Ábend;

да пяці́ гадзі́н bis fünf Uhr;

біле́т да Берлі́на éine (Fáhr)kárte nach Berlín;

2. (зварот) an (A);

звярну́цца да наста́ўніка sich an den Léhrer wénden*;

3. (прымацаванне, дадаванне) an (A), zu (D), gégen (A);

прымацава́ць да сцяны́ an die Wand féstmachen [beféstigen];

да сямі́ дада́ць два zu síeben zwei dazúrechnen, [hinzúrechnen];

няна́вісць да во́рага Hass auf den Feind;

4. (каля) gégen, úngefähr, an die, etwa;

было́ да пяці́ гра́дусаў маро́зу es wáren etwa 5 Grad Minus;

5. (раней) vor (D);

да на́шай э́ры vor Chrístus, vor Chrísti Gebúrt; vor únserer Zéitrechnung;

6. (панізіць, павысіць) auf (A);

пані́зіць што-н. да трох працэ́нтаў etw. auf drei Prozént sénken;

◊

да пабачэ́ння! auf Wíedersehen!;

мне не да таго́ ich bin dazú nicht áufgelegt, mir ist nicht danách

у прыназ.

1. (у каго-н.) bei (D);

вучы́цца ў каго-н. bei [von] j-m lérnen;

2. (пры наяўнасці чаго-н.) спалучэнне яго з займ. або наз. перакладаецца: 1) займ. або наз. у N:

у мяне́ ёсць ich hábe;

у мяне́ няма́ ich hábe nicht [kein];

у мяне́ не было́ кні́гі ich hátte kein Buch; 2) займ., або наз. у D:

у яго́ балі́ць галава́ der Kopf tut ihm weh;

у мяне́ ўзні́кла ідэ́я mir kam ein Gedánke;

3. (пры пазбаўленні чаго-н.) спалучэнне яго з дзеясловам «узяць» і г. д. перакладаецца пры дапамозе адпаведнага дзеяслова і займ. або наз. у D);

у дзіця́ці адабра́лі ца́цку man hat dem Kind ein Spíelzeug wéggenommen;

4. (пры абазначэнні кірунку) in (A); nach (D) (перад геаграфічнымі назвамі):

ісці́ ў вёску ins Dorf géhen*;

е́хаць у Берлі́н nach Berlín fahren*;

5. (унутр, унутры чаго-н.) in (D на пыт. «дзе?», A на пыт. «куды?»):

запіса́ць у сшы́так ins Heft schréiben*;

у газе́це in der Zéitung;

6. (пры абазначэнні часу, даты) in (D):

у сту́дзені im Jánuar;

у двана́ццаць гадзі́н разм. um zwölf Uhr;

7. (пры абазначэнні колькасці) in (D):

у пяці́ экземпля́рах in fünf Exempláren;

два разы́ ў дзень разм. zwéimal am Tág(e);

сло́ва ў сло́ва Wort für Wort;

у пача́тку am Ánfang;

у я́касці каго-н. als (N);

у дождж bei [im] Régen;

у знак сябро́ўства als Zéichen der Fréundschaft;

у адкры́тым мо́ры auf óffener See;

біць сябе́ ў гру́дзі sich an die Brust schlágen* [klópfen];

быць у адпачы́нку im [auf] Úrlaub sein