прыпадня́ць (ein wénig) áufheben* vt; (ein wénig) empórheben* vt; lüften vt (капялюш);

прыпадня́ць што-н. з зямлі́ etwas vom Bóden áufheben*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Schléier

m -s, -

1) вэ́люм

2) перан. по́крыва, засло́на

den ~ lüften — прыпа́дняць засло́ну над чым-н., зняць засло́ну

únter dem ~ der Nacht — пад по́крывам но́чы

es liegt ein ~ darüber — гэ́та пакры́та це́мрай невядо́масці

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)