прыпадня́цца sich (ein wénig) erhében*, áufstehen* vi (s); sich (ein wénig) áufrichten (выпрастацца); áufsitzen* vi (s) (з ляжачага становішча);

прыпадня́цца на ды́бачкі [па́льчыкі] sich auf die Zéhenspitzen stéllen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

áufsetzen

1.

vt

1) наса́джваць; насо́ўваць; надзява́ць (капялюш)

2) ста́віць

das Éssen ~ — ста́віць (на пліту́) стра́ву

3) скла́дваць (пратакол)

4) пасадзі́ць (самалёт)

2.

(sich) садзі́цца, прыпадня́цца [прыўзня́цца]

(у пасцелі)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)