прыда́ча ж. Verléihung f -, Zúlage f -, -n, Zúgabe f -, -n; Zúteilung f - (вайск.);

у прыда́чу als Zúgabe, als Dréingabe (да чаго-н. zu D), óbendrein, dazú

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Hinzúgabe

f -, -n прыда́ча, прыба́ўка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Béigabe

f -, -n прыда́ча; даба́ўка, прыба́ўка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Zúgabe

f -, -n

1) прыда́ча; даве́сак

2) прэ́мія, (бяспла́тны) дада́так

3) выступле́нне (арты́ста) на біс

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Unterstéllung

f -, -en

1) падтасо́ўка, (ілжы́вае) прыпі́сванне (чаго-н. каму-н.)

2) падпарадкава́нне; вайск. тс. прыда́ча, перападпарадкава́нне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Zúteilung

f -, -en

1) размеркава́нне, вы́дача, но́рма вы́дачы

2) прысуджэ́нне

3) прызначэ́нне (куды-н. на работу)

4) вайск. прыда́ча (сіл, сродкаў); прыкамандзірава́нне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)