Verbum

zúgeben

* vt

1) прыдава́ць, дава́ць у дада́так, дадава́ць

2) згаджа́цца

er gab mir zu, dass… — ён пагадзі́ўся са мной, што…

3) прызнава́цца (у чым-н.)

zúweisen

* vt (D)

1) накіро́ўваць, назнача́ць (напр. на працу)

2) прадстаўля́ць, назнача́ць (напр. пенсію); адво́дзіць (што-н. каму-н.); адлі́чваць (суму каму-н.); надзяля́ць (каго-н. чым-н.); вайск. прыдава́ць (напр., сродкі часцям)

3) прадпі́сваць (што-н. каму-н.)

zúteilen

vt (D)

1) дава́ць, даруча́ць (што-н. каму-н.)

2) удзяля́ць, выдзяля́ць (што-н. каму-н.)

3) прысуджа́ць (што-н. каму-н.)

4) назнача́ць (каго-н. куды-н.)

5) прымацо́ўваць (каго-н. да каго-н.)

6) вайск. прыдава́ць (сілы, сродкі войскам); прыкамандзіро́ўваць (каго-н. да каго-н.)