про́мень м гл прамень

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

праме́нны

1. stráhlend (які свеціцца як промень);

2. stráhlig (які разыходзіцца прамянямі);

праме́нная эне́ргія Stráhlungsenergie f -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ray

I [reɪ]

1.

n.

1) праме́нь -я, про́мень-я, m.

2) про́бліск -у m.

not a ray of hope — ні про́бліску надзе́і

2.

v.t.

1) праменява́ць, выпраме́ньваць

2) апраме́ньваць

II [reɪ]

n.

скат -а m. (ры́ба)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

glance

[glæns]

1.

n.

1) бе́глы по́зірк; по́гляд -у m.

2) бліск -у m., блі́сканьне, зіхаце́ньне n.

2.

v.i.

1) пазіра́ць; загляда́ць

2) блі́скаць, зіхаце́ць

3) адбіва́цца (пра гук, про́мень)

3.

v.t.

1) кі́даць бе́глы по́зірк

2) уба́чыць мімахо́дзь

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)