Verbum

hole

[hoʊl]

1.

n.

1) дзі́рка, дзю́рка f. (у во́пратцы і пад.)

2) я́ма, нара́ f.; пало́нка f. (у лёдзе)

3) глухі́ заку́так

4) турэ́мная ка́мэра

5) хі́ба f., недахо́п -у m.

2.

v.t.

1) прадзіра́ўліваць, прадзіра́ць, прасьвідро́ўваць, пракру́чваць дзі́рку

2) прако́пваць, прарыва́ць (пра зьвяро́ў)

3) Sport загна́ць у я́мку (го́льфавы мяч)

•

- in the hole

- pick holes in

bore

I [bɔr]

1.

v.i.

1) сьвідрава́ць, перакру́чваць

2) быць пада́тным на сьвідрава́ньне

This wood bores well — Гэ́тае дрэ́ва лёгка сьвідру́ецца

3) прабіва́цца, прапіха́цца напе́рад

2.

v.t.

1) сьвідрава́ць дзі́рку

2) прако́пваць; прабіва́ць (тунэ́ль)

3) буры́ць, сьвідрава́ць углы́б, прабіва́ць грунт

4) прапіха́цца, прабіва́ць сабе́ даро́гу

3.

n.

прасьвідрава́ная адту́ліна, дзі́рка

II [bɔr]

1.

v.t.

апры́краць, надаку́чваць

He bores me to death — Ён надаку́чыў мне да сьме́рці

I am bored — Мне ну́дна

2.

n.

ну́дны, надаку́члівы чалаве́к або́ заня́так

III [bɔr]

v., p.t. of bear I

IV [bɔr]

n.

мо́цны акія́нскі прылі́ў