пра́дзед м.

1. Úrgroßvater m -s, -väter;

2. мн.:

пра́дзеды (продкі) Vórfahren pl, Áhnen pl

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

great-grandfather

[,greɪtˈgrænd,fɑ:ðər]

n.

пра́дзед -а m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Úreltern

pl прабацькі́, пра́дзед, праба́бка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Úrgroßvater

m -s, -väter пра́дзед

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Úrgroßeltern

pl прабацькі́, пра́дзед і праба́бка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Úrahn

m -(e)s i -en, -en пра́дзед, про́дак

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Ur=

прыстаўка назоўнікаў, паказвае на:

1) старажытнасць, першабытнасць: Úrbevölkerung f карэ́ннае насе́льніцтва

2) першапачатковасць: Úraufführung f прэм’е́ра

3) у спалучэнні з імёнамі радства мяняе іх значэнне на адну ступень: Úrgroßvater m пра́дзед

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)