перакасі́ць

1. schräg stéllen [sétzen, hängen];

2. безас.:

у яго́ перакасі́ла твар sein Gesícht verzéhrte sich

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

verzíehen

*

I

1.

vt

1) (з)крыві́ць, (з)мо́ршчыць, перакасі́ць (твар)

kéine Míene ~ — не падава́ць вы́гляду

2) пераязджа́ць, перасяля́цца

2.

(sich)

1) рассе́йвацца (пра туман, хмары)

ich verzíehe mich — разм. я зніка́ю

2) прахо́дзіць (пра боль)

3) каро́біцца (пра драўніну)

II

vt (рас)пе́сціць, (раз)ба́лаваць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)