verbléichen

* vi (s)

1) паблядне́ць, збяле́ць; паліня́ць

2) уст., паэт. паме́рці

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

абле́зці

1. (страціць валасы, пер’е) kahl wérden; sich ábreiben* (зношвацца);

каўне́р абляза́е абла́зіць der Pélzkragen wird kahl [réibt sich ab];

2. (ліняць) (sich) háaren (пра жывёл); (sich) häuten (пра змяю); (sich) máusern vi (пра птушак);

3. (пра лак, фарбу) ábbröckeln vi (s), ábgehen* vi (s); die Fárbe verlíeren* (паліняць)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)