падкапа́ць

1. (раскапаць зямлю пад чым-н.) untergráben* vt;

падкапа́ць слуп [куст, карані́] éinen Pfahl [ein Gebüsch, die Wúrzeln] untergráben*; unterhöhlen vt;

2. (паглыбіць) vertíefen vt, tíefer máchen;

падкапа́ць роў éinen Gráben vertíefen [tíefer máchen]

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

падко́пваць гл. падкапаць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)