падкава́ць гл. падкоўваць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

calk

I [kɔk]

v.t.

зама́зваць (расшчэ́піну, злучэ́ньне)

II [kɔk]

1.

n.

1) гак, га́ка m. (на ко́нскай падко́ве)

2) падко́ўка f. (на абу́тку)

2.

v.t.

1) падкава́ць (каня́)

2) падбі́ць падко́ўкі (на абца́се)

III [kɔk]

v.t.

калькава́ць, здыма́ць ко́пію

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)