пабыва́ць, пабы́ць (у каго-н., дзе-н.) sein* vi (s); áufsuchen vt, besúchen vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

абла́зіць

1. (абхадзіць, пабыць усюды) überáll herúmklettern;

2. гл. аблезці

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)