ні́шчыць verníchten vt, zuníchte máchen; zerstören vt (разбурыць); vertílgen vt, áusmerzen vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

browbeat

[ˈbraʊbi:t]

v.t. -beat, -beaten

запу́жваць; запало́хваць; ні́шчыць, забіва́ць по́зіркам

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

verwüsten

vt

1) спусташа́ць

2) падрыва́ць, ні́шчыць (здароўе)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

губі́ць (псаваць, нішчыць) verdérben* vt; verníchten vt, zerstören vt (разбураць)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

crumble

[ˈkrʌmbəl]

1.

v.t.

1) крышы́ць, раскры́шваць, расьціра́ць на дро́бныя кава́лкі, раздрабля́ць

2) разбура́ць, разьбіва́ць, ні́шчыць

2.

v.i.

1) крышы́цца

2) абсыпа́цца

3) распада́цца, разва́львацца (пра мур)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

касі́ць

1. с.-г. mähen vt; schnéiden* vt;

касі́ць се́на Heu máchen; héuen vi; Heu érnten (абл.);

2. перан. (нішчыць) verníchten vt; dahínraffen vt (пра хваробу)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

shipwreck

[ˈʃɪprek]

1.

n.

1) караблекрушэ́ньне n.

2) разьбі́ты карабе́ль

3) разбурэ́ньне, разьбіцьцё n. (пля́наў); руі́на f.

2.

v.t. Figur.

буры́ць, разбура́ць, руйнава́ць; ні́шчыць

3.

v.i.

цярпе́ць караблякрушэ́ньне

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

undo

[ʌnˈdu:]

v.t. -did, -done, -doing

1) разьвя́зваць, расшпі́льваць

to undo the package — раскры́ць паку́нак

2) адрабля́ць

What’s done cannot be undone — Што зрабі́лася, наза́д не адро́біш

3) руйнава́ць; псава́ць, ні́шчыць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

löschen

1.

vt

1) тушы́ць, гасі́ць

den Durst ~ — праганя́ць [наталя́ць] сма́гу

2) прамака́ць (напісанае)

3) камерц. анулява́ць, ні́шчыць, пагаша́ць

4) марск. выгружа́ць (судна)

2.

vi паэт. ту́хнуць, га́снуць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ма́тка ж.

1. (маці) Mútter f -, Mütter;

2. (самка жывёл, насякомых) Wéibchen n -s, -; Wéisel f -; -n; (Bíenen)königin f -, -nen, Stóckmutter f (у пчол);

3. анат. Gebärmutter f -, -mütter, Úterus m -, -riматлашы́ць разм.

1. (рваць на шматкі) zerréißen* vt, zerfétzen vt;

2. (біць, нішчыць) prügeln vt, verdréschen* vt; verníchten vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)