нерашу́чы гл. нерашу́ча;

нерашу́чы тон únsicherer Ton

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

мару́длівы lángsam; zögernd, záudernd (нерашучы)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

únentschlossen

a нерашу́чы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

únschlüssig

a нерашу́чы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

záuderhaft

a мару́дны, нерашу́чы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

hesitating

[ˈhezɪteɪtɪŋ]

adj.

які́ вага́ецца, нерашу́чы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

irresolute

[ɪˈrezəlu:t]

adj.

няпэ́ўны, нерашу́чы; хі́сткі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

fainthearted

[,feɪntˈhɑ:rtəd]

adj.

баязьлі́вы, нясьме́лы, нерашу́чы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

indecisive

[,ɪndɪˈsaɪsɪv]

adj.

1) нерашу́чы

2) хі́сткі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

rátlos

a разгу́блены, бездапамо́жны; нерашу́чы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)