неперахо́дны:

неперахо́дны дзеясло́ў грам. íntransitives [-vəs] Verb [Zéitwort]

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

intransitive

[ɪnˈtrænsətɪv]

1.

adj., Gram.

неперахо́дны

2.

n.

неперахо́дны дзеясло́ў

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

intransitív

a грам. неперахо́дны (пра дзеяслоў)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

níchtzielend, nicht zíelend

a неперахо́дны (дзеяслоў)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

дзеясло́ў м. грам. Verb [v-] n -(e)s, -en, Vérbum n -s, -ba, Zéitwort n -(e)s, -wörter, Tätigkeitswort n;

дапамо́жны дзеясло́ў Hílfsverb n, Hílfszeitwort n;

перахо́дны дзеясло́ў transitíves [-vəs] Verb;

неперахо́дны дзеясло́ў íntransitives [-vəs] Verb;

зваро́тны дзеясло́ў reflexíves [-vəs] Verb; rǘckbezügliches Zéitwort;

безасабо́вы дзеясло́ў ún persönliches Verb;

дзеясло́ў зако́нчанага ста́ну volléndetes [perfektíves] Verb

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)