нараза́ць гл нарэзаць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

tranchieren

[tran'ʃi:-] i [trã'ʃi:-]

vt рэ́заць, нараза́ць

éinen Bráten ~ — нараза́ць смажані́ну

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

klein schnéiden

* vt дро́бна нараза́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

áufschneiden

*

1.

vt разраза́ць; нараза́ць

2.

vi хвалі́цца, ілга́ць, хлусі́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

serrate

[səˈreɪt]

1.

adj.

зубча́ты, зубча́сты; вы́зублены

a serrate leaf — зубча́ты ліст (расьлі́ны)

2.

v.t.

1) нараза́ць зубцы́, назу́бліваць

2) вышчарбля́ць, вызу́бліваць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

verzáhnen

vt тэх.

1) счапля́ць, зніто́ўваць

2) злуча́ць у зубцы́

3) нараза́ць зубцы́ (на чым-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

rifle

I [ˈraɪfəl]

n.

стрэ́льба f., ружжо́ n.

II [ˈraɪfəl]

v.t.

1) ператраса́ць

2) абіра́ць дачы́ста, аблато́шваць

The boys rifled the apple tree — Хло́пцы аблаташы́лі я́блыню

3) нараза́ць ствол (у збро́і)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

tooth

[tu:Ө]

1.

n., pl. teeth [ti:Ө]

1) зуб -а m.

2)

а) зуб грэ́беня; зубе́ц -ца́ m., зубцы́ pl. або́ зу́б’е coll. (гра́бляў, пілы́)

б) зубы́, зубцы́ pl. (у машы́не)

2.

v.t.

1) устаўля́ць зу́бы

2) нараза́ць зубы́

•

- have no tooth for fruit

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

thread

[Өred]

1.

n.

1) ні́тка f.

2) ніць f.

the thread of the story — гало́ўная ніць апавяда́ньня

3) нарэ́зка f., нарэ́з -а m. (вінта́)

4) Geol. про́жылак -ка m.

2.

v.t.

1) усо́ўваць ні́тку (у го́лку)

2) ніза́ць, нані́зваць

She threaded a hundred beads — Яна́ наніза́ла со́тню па́церак

3) Figur. прабіра́цца

He threaded his way through the crowd — Ён прабра́ўся праз нато́ўп

4) нараза́ць, рабі́ць нарэ́зку

•

- hang on a thread

- hang by a thread

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Schéibe

f -, -n

1) дыск, круг, ко́ла

2) шы́ба, шы́біна

3) лу́стачка, скі́б(к)а

etw. in ~en schnéiden* — нараза́ць лу́стачкамі [скі́бачкамі]

4) вайск. мішэ́нь

nach der ~ schíeßen* — страля́ць па мішэ́ні

5) тэх. ша́йба

6) со́ты

ja ~ ! — разм. не вы́йшла!; про́мах!

◊ da kann man sich éine ~ (davón) ábschneiden — ≅ тут ёсць чаму́ павучы́цца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)