нарадзі́ць гл. нараджаць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

níederkommen

* vi (s) абрадзі́ніцца, нарадзі́ць [вы́радзіць] дзіця́

mit éiner Tóchter ~ — нарадзі́ць дачку́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

разрадзі́цца​II (нарадзіць, вызваліцца ад плоду) von éinem Kínde entbúnden wérden

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

bring into the world

нарадзі́ць (на гэ́ты сьвет)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

calve

[kæv]

1.

v.i.

цялі́цца

2.

v.t.

нарадзі́ць (цялё)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

gebären

* vt нарадзі́ць, раджа́ць

gebóren sein [wérden] — нарадзі́цца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

entbínden

* vt

1) вызваля́ць

2)

entbúnden wérden — уст. абрадзі́цца, нарадзі́ць дзіця́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

genésen

* vi (s) папраўля́цца, ачу́ньваць

éines Kíndes ~ — нарадзі́ць; разм. паспяхо́ва вы́радзіць (дзіця́)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

miscarry

[mɪsˈkæri]

v.i. -ries, -rying

1) цярпе́ць няўда́чу

2) не дайсьці́, прапа́сьці (пра ліст, пасы́лку)

3) скі́нуць (дача́сна нарадзі́ць); не данасі́ць (дзіця́)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

fawn

I [fɔn]

1.

n.

1) казу́ля, малада́я ко́зачка

2) жо́ўта-бу́ры ко́лер

2.

adj.

сьве́тла жо́ўта-бу́ры

3.

v.t.

нарадзі́ць, прыве́сьці казьлянё

II [fɔn]

v.i.

1) падма́звацца, падлі́звацца, падхалі́мнічаць

2) ла́шчыцца (пра саба́ку)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)