нараджа́ць
1. gebären* vt; zur Welt bríngen*;
2. перан. (er)scháffen* vt; hervórbringen* vt
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
generate
[ˈdʒenəreɪt]
v.t.
1) твары́ць; утвара́ць; нараджа́ць, выкліка́ць
2) спараджа́ць, нараджа́ць
3) Math. твары́ць, утвара́ць, ствара́ць (кут, лі́нію)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
procreate
[ˈproʊkrieɪt]
1.
v.t.
1) апладня́ць
2) твары́ць; прадукава́ць
2.
v.i.
нараджа́ць пато́мства
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
bring forth
а) радзі́ць, нараджа́ць
б) раскрыва́ць, пака́зваць
в) Obsol. гадава́ць, разво́дзіць паро́дзістую жывёлу
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
gender
[ˈdʒendər]
1.
n.
Gram. род -у m.
2.
adj.
1) ро́давы
gender endings — ро́давыя канча́ткі
2) informal пол -у m.
the female gender — жано́чы пол
3.
v.t., Archaic
спараджа́ць, нараджа́ць
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
zéugen
I
vi
1) дава́ць паказа́нні, све́дчыць (von D – пра што-н.)
für [gégen] j-n ~ — выступа́ць све́дкай на кары́сць [супро́ць] каго́-н.
II
vt зача́ць; нараджа́ць
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
hervórbringen
* vt
1) нараджа́ць, спараджа́ць
der Baum bringt Früchte hervór — дрэ́ва прыно́сіць [дае́] плады́, дрэ́ва ро́дзіць
2) вымаўля́ць
kéinen Laut ~ — не вы́мавіць ні сло́ва
éine Entschúldigung ~ — прасі́ць прабачэ́ння
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
прыне́сці
1. bringen* vt, herbéibringen* vt, herbéitragen* vt, hólen vt; überbríngen* vt (перадаць);
прыне́сці наза́д zurückbringen* vt;
2. (даваць) (éin)bríngen* vt; éintragen* vt, erbríngen* vt (даход); trágen* vt, gében* vt (плады);
прыне́сці кары́сць Nútzen bríngen* (каму-н. D);
3. (нараджаць – пра жывёл) wérfen* vt;
◊
прыне́сці ў ахвя́ру zum Ópfer bríngen*, ópfern vt
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
birth
[bɜ:rӨ]
1.
n.
1) нараджэ́ньне n., наро́дзіны pl. only; ро́ды pl. only
to give birth to — нарадзі́ць; даць не́чаму пача́так
2) пача́так -ку m.; пахо́джаньне n.; род -у m.
the birth of a nation — пача́ткі на́цыі
the land of our birth — край, зь яко́га мы пахо́дзім, на́шая ба́цькаўшчына
a man of humble birth — чалаве́к бе́днага ро́ду
3) прыро́джаны та́лент
a poet by birth — паэ́т з прыро́джаным та́лентам
4) зна́тны, славу́ты род, зна́тнае пахо́джаньне
a man of birth — чалаве́к зна́тнага пахо́джаньня, выда́тнага ро́ду
2.
v.t.
нараджа́ць, радзі́ць
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)