нано́с м nschichtung f -, -en; nschwemmung f -, -en, Schwmmland n -(e)s (утвораны вадой); das ufgewehte (sub), das ufgetragene (sub) (утвораны ветрам)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

nschwemmung

f - нано́с, наплыў

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Versndung

f -, -en абмяле́нне, нано́с пяску́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Schwmmland

n -es, -länder нано́с, нано́сная зямля́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

sediment

[ˈsedɪmənt]

n.

1) аса́дак -ку m.

2) Geol. нано́сm.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

alluvion

[əˈlu:viən]

n.

1) нано́с -у, намы́ў -ву

2) паво́дка f., разво́дзьдзе n.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

accretion

[əˈkri:ʃən]

n.

1) нараста́ньне n.; прыро́ст -у m., павелічэ́ньне паме́рам

2) зраста́ньне n.

3) прыро́ст -у; дада́так -ку m.

4) Geol. нано́с зямлі́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

bar

I [bɑ:r]

n.

1) брусо́к -ка́ m., зьлі́так -ку m., плі́тка f., кава́лак -ка m.

a bar of iron — брусо́к жале́за

a bar of gold — зьлі́так зо́лата

a bar of chocolate — плі́тка шакаля́ду

a bar of soap — кава́лак мы́ла

2) жэ́рдка f.; кол, кала́ m.; шта́ба, за́саўка, зава́ла, запру́да f.

3)

а) перашко́да f.

б) нано́с пяску́, меліна́ пры ву́сьці ракі́

4) паласа́ сьвятла́ або́ ко́леру

5) Mus. та́ктавая ры́са; такт -а m.

6) бар -у m

7)

а) адвака́цкая прафэ́сія

б) адвака́ты, пра́ўнікі

в) ме́сца ў судзе́ для адвака́та або́ абвінава́чанага

8) суд -у m.

9) Law спыне́ньне судо́вага працэ́су

II [bɑ:r]

1.

barred, barring, – v.t.

1) засо́ўваць; заклада́ць шта́бай, жэ́рдкай

2) зачыня́ць (-ца)

3) спыня́ць, перашкаджа́ць, загараджа́ць

4) забараня́ць

to bar from — не дапушча́ць да каго́-чаго́

5) пазнача́ць каляро́вымі пало́скамі

2.

prep.

за вы́няткам, апрача́

bar one — за вы́няткам аднаго́

bar none — бяз вы́нятку

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)