нале́жаць

1. (з’яўляцца ўласнасцю) gehören vi;

гэ́тыя кні́гі нале́жаць мне díese Bücher gehören mir;

2. (да арганізацыі і г. д.) ángehören vi (D), gehören vi (zu D);

нале́жаць да па́ртыі der Partéi ángehören;

◊

як нале́жыць wie es sich gehört

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

zústehen

* vi

1) (D) (справядлі́ва) нале́жаць

2) падыхо́дзіць; нале́жаць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

appertain

[,æpərˈteɪn]

v.i.

нале́жаць, быць ча́сткай, мець дачыне́ньне

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

dahíngehören

vt нале́жаць сюды́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

fall under

а) падпада́ць (пад уплы́ў)

б) нале́жаць да гру́пы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ángehören

vi (D) нале́жаць (да чаго-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

zúgehören

vi (D) нале́жаць (да чаго-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

dazúgehören

vi нале́жаць (да чаго-н.), падыхо́дзіць (да чаго-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

belong

[bɪˈlɔŋ]

v.i.

нале́жаць

to belong to —

а) быць не́чаю ўла́снасьцю

[m4]it belongs to me — гэ́та маё

б) быць ча́сткай, ся́брам чаго́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

пахо́дзіць

1. (належаць паводле нараджэння) áb(stámmen) vi (s) (ад каго-н., чаго-н. von D);

2. (узнікаць) áufkommen* vi (s)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)