міно́р м.

1. муз. Moll n -;

у міно́ры in Moll;

2. разм. (сумны настрой) trurige (melancholische [-laŋ´ko:-]) Stmmung

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Moll

n - муз. міно́р

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

фа н. муз. F n -, -;

ключ фа F-Schlüssel m -s, -;

фа-дые́з Fis n -;

фа-бемо́ль Fes n -;

фа-мажо́р F-Dur n -;

фа-міно́р f-Moll n -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ляII н. муз. A n -, -;

ля-дые́з ¦is n -;

ля-бемо́ль As n -;

ля-мажо́р A-Dur n -;

у ля-мажо́ры in A-Dur;

ля-міно́р А-Moll n -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

сольII н. муз. G n -, -;

соль-дые́з Gis n -;

соль-бемо́ль Ges n -;

соль-мажо́рG-Dur n -;

у соль мажо́ры in G-Dur;

соль-міно́р g-Moll n -;

у соль міно́ры in g-Moll

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

minor

[ˈmaɪnər]

1.

adj.

1) ме́ншы; менш ва́жны; нязна́чны, малава́жны, другара́дны

a minor gain — нязна́чны вы́йгрыш

a minor error — дро́бная памы́лка

a minor poet — другара́дны паэ́т

2) непаўнале́тні

3) Mus. міно́рны

2.

n.

1) непаўнале́тні -яга m., непаўнале́тняя f.

2) Mus. міно́р(тана́льнасьць), міно́рная га́ма

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)