conjoin

[kənˈdʒɔɪn]

v.

лучы́ць (-ца); спалуча́ць (-ца)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

hyphenate

[ˈhaɪfəneɪt]

v.t.

лучы́ць злучко́м, піса́ць праз злучо́к

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

unify

[ˈju:nɪfaɪ]

v., -fied, -fying

гуртава́цца; лучы́ць, злуча́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

unite

[juˈnaɪt]

1.

v.t.

1) лучы́ць, злуча́ць; мацава́ць

2) задзіно́чваць, спалуча́ць

Several firms were united to form one company — Не́калькі фі́рмаў злучы́лася, каб утвары́ць адну́ кампа́нію

3) лучы́ць, ядна́ць

to unite a man and a woman in marriage — злучы́ць мужчы́ну й жанчы́ну шлю́бам

2.

v.i.

гуртава́цца; лучы́цца, злуча́цца; задзіно́чвацца, ядна́цца, аб’ядно́ўвацца

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

connect

[kəˈnekt]

1.

v.t.

1) прылуча́ць; спалуча́ць; зьвя́зваць

2) злуча́ць (тэлефані́чна)

3) лучы́ць (у ду́мках), асацыява́ць

4) далуча́цца

5) Electr. далуча́ць, злуча́ць

2.

v.i.

1) лучы́цца, быць палу́чаным

2) мець спалучэ́ньне (пра цягнікі́)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)