Verbum

halter

[ˈhɔltər]

1.

n.

1) вяро́ўка f. (для навя́званьня жывёлы), по́вад -у m. (пры абро́ці каня́)

2) вяро́ўка зь пятлёю (на шы́беніцы)

3) сьмерць на шы́беніцы

to stretch a halter — быць паве́шаным

2.

v.t.

1) прывя́зваць вяро́ўкай, по́вадам

2) лаві́ць на арка́н ці ласо́

3) ве́шаць (чалаве́ка)

rope

[roʊp]

1.

n.

1) вяро́ўка f., кана́т -а m.

2) арка́н -а m.; ласо́, indecl.

3) ні́зка f

4) за́шмарга, пятля́ f.

5) паве́шаньне n.

2.

v.t.

1) прывя́зваць, зьвя́зваць вяро́ўкай

2) абво́дзіць вяро́ўкай

3) заарка́ньваць

4) згушча́ць, рабі́ць цягу́чым

•

- a rope of onions

- know the ropes

- reach the end of one’s rope

- rope in

- give one rope