лама́чча н. зборн.

1. ábgebrochene Zwéige;

2. Áltmaterial n -s, Ábfälle pl

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Fállholz

n -es лама́чча, галлё

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

scrap iron

мэталалом -у m., жале́знае лама́чча

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Réisig

n -s галлё, лама́чча, хво́раст

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Wíndbruch

m -(e)s, -brüche бурало́м, лама́чча

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

trash

[træʃ]

n.

1) лама́чча, сьмяцьцё n., адкі́ды

2) Figur. дрэнь, лухта́ f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

brushwood

[ˈbrʌʃwʊd]

n.

1) сьсе́чанае гальлё n., coll., лама́чча n.

2) густы́ за́расьнік, хмызьня́к -у́ m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

lumber

[ˈlʌmbər]

1.

n.

1) будаўні́чы лесаматэрыя́л, піламатэрыя́л -у m.

2) лама́чча n.

2.

v.

1) валі́ць лес і нарыхто́ўваць будаўні́чы матэрыя́л

2) зава́льваць лама́ччам

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Bruch

I

m -(e)s, Brüche

1) пало́мка; раско́ліна

2) лом, лама́чча

3) мед. перало́м

4) матэм. дроб

II

m -(e)s, -Brüche

1) разрыў (адносін)

2) парушэ́нне (дагавору і г.д.)

◊ in die Brüche géhen* — ско́нчыцца кра́хам [права́лам], зрабі́цца непрыда́тным

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

brush

I [brʌʃ]

1.

n.

1) шчо́тка, шчо́тачка f., dim.; пэ́ндзаль -ля m. (для малява́ньня); памазо́к -ка́ m. (для гале́ньня)

2) чышчэ́ньне, часа́ньне шчо́ткаю

to give a good brush — до́бра паскрэ́бсьці

3) суты́чка f.; сва́рка f.

a brush with the enemy — суты́чка з во́рагам

4) пушы́сты хвост

2.

v.

1) чы́сьціць, зьмята́ць, часа́ць шчо́ткаю; малява́ць пэ́ндзлем

2) абціра́ць, зма́хваць (сьлёзы)

3) лёгка дакрана́цца

•

- brush aside

- brush away

- brush off

- brush up on

II [brʌʃ]

n.

1) лама́чча n.

2) густы́ за́расьнік, хмызьня́к -у́ m.

3) рэ́дка насе́лены абша́р; глуш, глухме́нь f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)