кукава́ць Kúckuck rúfen*;

зязю́ля куку́е der Kúckuck ruft

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

кува́ць паэт уст кукаваць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

cuckoo

[ˈku:ku:]

1.

n.

зязю́ля f.

2.

adj., Sl.

ненарма́льны; неразу́мны, дуракава́ты

3.

v.

кукава́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)