удзе́льны​II гіст.Léhns-;

удзе́льныя зе́млі кня́зя die Länderéien [der Lándbesitz] des Fürsten

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

princely

[ˈprɪnsli]

adj.

1) кня́жацкі, кня́жы

2) як у кня́зя, бага́ты, раско́шны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

dukedom

[ˈdu:kdəm]

n.

1) кня́ства, гэ́рцагства n.

2) ты́тул кня́зя ці гэ́рцага

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

grand duchess

вялі́кая княгі́ня (такса́ма жо́нка кня́зя), герцагі́ня f. (жо́нка або́ дачка́ ге́рцага)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

све́тласць ж. (зварот)

1. Magnifizénz f -, -en; Éuere [Éure] Magnifizénz (да рэктара ВНУ, обер-бургамістра);

2. гіст. Éuer [Éure] Dúrchlaucht [Durchláucht] (да князя, княгіні); Éuer [Éure] Wóhlgeboren (ваша благароддзе); Éure Eminénz (да кардынала)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ruin

[ˈru:ɪn]

1.

n.

1) разва́ліна f., руі́ны pl.

The ruins of an ancient castle — Руіны старажы́тнага за́мку

2) згу́ба, загу́ба, пагі́бель f.; упа́дак -ку, заняпа́д -у m.

His enemies planned the duke’s ruin — Во́рагі кня́зя планава́лі яму́ загу́бу

Drinking was his ruin — П’я́нства было́ яго́най згу́бай

3) руі́на f.

The house had gone to ruin — Дом дайшо́ў да ста́ну руі́ны

4) банкру́цтва n.

2.

v.t.

1) даво́дзіць да руі́ны, руйнава́ць; разбура́ць; глумі́ць

2) даво́дзіць да гале́чы, да банкру́цтва

3.

v.i.

руйнава́цца, банкрутава́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)