кля́мка ж (у дзвярах) Türklinke f -, -n; (для зашчэпу) Klmmer f -, -n, Bügel m -s, -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Krmpe

f -, -n кля́мка, за́саўка; кручо́к

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Türklinke

f -, -n кля́мка, кля́мар (на дзвярах)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

hasp

[hæsp]

1.

n.

за́шчапка, зашчэ́пка, кля́мка f.

2.

v.t.

зашчапля́ць, зашчапі́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

кля́мар м

1. (клямка, скрэпа) Metllklammer f -, -n, Metllbügel m -s, -;

2. (спражка) Schnlle f -, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Klnke

f -, -n ру́чка (дзвярэй), кля́мка

◊ die ~n ptzen ghen* — ≅ папраша́йні- чаць, абіва́ць паро́гі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Flle

f -, -n

1) па́стка

j-n in die ~ lcken — зава́біць каго́-н. у па́стку

in die ~ ghen* [gerten*] — папа́сці ў па́стку

2) кля́мка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ру́чка ж

1. памянш Händchen n -s, -; Ptschhändchen n (дзіцячая);

2. (клямка) Türgriff m -(e)s, -e, Griff m, Klnke f -, -n;

3. (дзяржанне) Griff m, Stiel m -s, -e, Hbel m -s, -; Krbel f -, -n (для вярчэння); Hnkel m -s, - (у карзінкі, кубка); Trgbügel m -s, - (у вядра);

4. (асадка для пісання) аўтаматы́чная ру́чка Füll(feder)halter m -s, -; Füller m -s, - (разм);

ша́рыкавая ру́чка Kgelschreiber m -s, -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

handle

[ˈhændəl]

1.

n.

1) ру́чка f. (у дзьвяра́х) кля́мка f., дзяржа́ньне n. (нажа́, відэ́льца); тро́нкі pl. onlyо́лата); кало́дка, кало́дачка f.; ву́ха, ву́шка n. (збанка́, гаршка́)

2) падста́ва, прычы́на, зачэ́пка f.

handle for gossip — падста́ва для плётак

2.

v.t.

1) браць у ру́кі, трыма́ць, дакрана́цца рука́мі

2) карыста́цца

to handle tools with ease and skill — карыста́цца прыла́дамі зь лёгкасьцю й уме́льствам

3) (oneself) трыма́ць (сябе́), паво́дзіцца

4) дагляда́ць (жывёлу, машы́ну)

5) абыхо́дзіцца з кім-чым

6) гандлява́ць чым

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

wrench

[rentʃ]

1.

n.

1) га́ечны ключ

2) рыво́к -ўка́ m.

to give it a sudden wrench — рапто́ўна пацягну́ць за што, рэ́зка ірвану́ць, таргану́ць што

The knob broke off when he gave it a sudden wrench — Кля́мка адлама́лася, калі́ ён рэ́зка пацягну́ў яе́

3) зьвіх, вы́віх -у m.

4) Figur. туга́, журба́ f.; боль -ю m.

it was a wrench to leave the old home — Балю́ча было́ пакіда́ць стары́ дом

5) Figur. перакру́чаньне (значэ́ньня, сэ́нсу)

2.

v.t.

1) выкру́чваць; вырыва́ць

The police officer wrenched the gun out of the man’s hand — Міліцыя́нт вы́рваў рэвальвэ́р з рук чалаве́ка

2) выві́хваць

He wrenched his arm — Ён вы́віхнуў руку́

3) перакру́чваць (значэ́ньне, сэнс)

- throw a wrench into

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)